98 yılından beri Münih’te yaşıyorum. Bu süre içerisinde Almanca seviyem iş hayatında ve günlük hayatta kurtarır seviyede idi.
Sonra 2012 yılında olduğum ameliyatlarımdan birinde komplikasyon oluştu ve ameliyatın ardından 3 gün yoğun bakıma alındım. Uyandığımda tek kelime Almanca konuşamıyordum. Alman hemşirelerle Türkçe konuşmaya çalışıyordum.
Doktorlar, “Normal,” dediler. Zamanla hafızam, her şeyi yeni baştan ögrenmeye çalıştığım bir süreç sonunda geri geldi ama yine de Almancada inanılmaz düşük bir seviyedeyim. Ve garip bir şekilde, araya başka hayati ve mecburi sorunlar girince bu konuyu rafa kaldırdım.
Fakat artık kolları sıvayıp dilimi yeniden canlandırmak istiyorum. Konuşmada çok sorunum olduğunu düşünmüyorum. Ama yazı dilinde kendimi inanılmaz bloke ediyorum. Konuyu çok uzatmadan, seninle 100 günlük yolculuğa hazır olduğumu söylemek ve bir an önce başlamak istiyorum.
Sevgiler”